bugün gök yüzüne, yeryüzüne bir daha baktım...
görmediğim ne var, okumadığım ne var dedim bu gördüğüm kitapta...
her yarattığını çepeçevre kuşatmış olan Allahın, biz kullarını, veya kul olduğunu sanan, hatta kul olmaya çalışanların bu halini nasıl değerlendirdiğini merak ettim.
bu merak cevabını şimdilik alamayacağım bir meraktı...
bir kitap inmişti... yüzyıllar evvel... o zaman adı okunan/gur'an idi... ikramı bol rabbimin bize kendimize nasıl geleceğimizi sıraladığı mükemmel kitap...
zamanla insanlar ne kadar huzursuz olmuşlar, ne kadar beğenmemişler, ne kadar anlaşılamaz bulmuşlar böyle...
belki de onların çekindiği şeyi anlayacağımızdan korkmuşlardı...
bir masal dinlerdim küçükken büyüklerimden...
evini tespit edip kapısına çarpı işareti yapılan masal kahramanı durumu anlayınca, mahalledeki tüm kapılara çarpı işareti koyarak durumu kurtarıyordu...
ne çok çarpı koyulmuş kapılarımıza, kitaplarımıza şimdi...
doğru çarpı hangisi derken, neyi neden aradığını unutası geliyordu belki de insanların...
Allahın yeterli gördüğünü, kullarının cilt cilt sayfa sayfa basılan başka çarpılarla karıştırıp, arasından doğru çarpıyı neden bulmaya çalıştıklarını merak ettim...
bu nedenini anlayabildiğim bir meraktı işte...
bir çarpı daha koyup arkasına saklanmaya çalışan insanların çarpılarını siliyordu; sadece kur'an diyenler...
bu çarpıların tek başına silinmesi mümkün değil sanırım...
köklü bir temizlik istiyor... çarpı koyulan tebeşirin imalatını durdurmak zor, çarpı koymaya gönüllü olanların yüreğini beyazlatmak lazımdır belki de...
düşünmek lazım şimdi...
çok düşünmek...
...
ah usta,
şu kuran başımıza ne işler açacak...
anladım diyorum, olmaz diyorlar... anlayamadım diyorum, bunda anlamayacak ne var diyorlar... kendi lafını anlaşılır bulanların, allah'ta bu yeteneği görememlerine şaşırıyordum... şimdi de fazlasını anlayanlar çıktı iyi mi?
kurandaki anlaşılmazlıkları(!); "benim tespitlerim" diye sayfalara döktürüp sığdıramayanlar türedi... kendi hadislerini yaratmak arzusundalar...
sadece kuran yeter diyenler çoğalınca, birilerinin fincan taşıyan katırları ürktü, "ne oluyor lan bunlara" deyip, elindeki dürbünü aşağı indirdiler: "acil önlemler lazım, gidin siz de kuran yeter deyin, ama atatürkçü olun, çağdaşlığı savunun" diyenler türedi...
yaşar nuri öztürk tv ye ilk kez trt 1 kanalında bir akşam inanç dünyası programı ile çıktı... henüz orta okula gidiyordum o zaman. İmam hatip lisesi... din adamı yetiştirme enstitüsü/namaz kıldırgacı ve hutbe okuyucuları imalathanesi...
yaşar nuri dedi ki, "neden müslümanım diyenler ilerleyemiyorlar?
çünkü, genelde müslümanları yönetenlerle pek araları barışık değil... neden amerika ilerliyor? çünkü yönetim de hıristiyan, halk da... ama eğer halk müslüman, yönetim zalim olursa bu yürümez. bakın üzerine basa basa diyorum, devlet zulüm üzere yürümez..."
o gün dedim ki, yanlışlıkla konuşturdular bu adamı sanırım, bunu bu devlette ve devlet kanalında nasıl söyler yoksa?
yok,
sinsi bir program taaaa o zamandan yapılmış...
hürriyet gazetesinin düzenlediği kokteylde eşiyle kadeh tokuşturduğunda çözdüm zalimlerin sırrını...
Ercümend Özkan belki taaa o zamandan başladı bu adamları korkutmaya demek ki, Allahu a'lem, bizim o zaman kuran yeter deme ihtimalimiz bile yoktu; üç kişi bir araya gelince, sabah gazetesi manşet atıyordu: "irtica yuvası basıldı"
camilerde gizli gizli arapça dersleri yapıyorduk...
tasavvufçular bile neredeyse saklambaç oynuyorlardı...
süleymancılar vardı bir "öcü lan bunlar" derlerdi kaçardık... keşke öcü olsalardı...
tabi nispeten daha rahattılar tarikat ehli... gelene ağam, gidene paşam dedikleri için...
"bir kürt nasıl olur da...." diye zırvalayan bir F.G'nin sonradan çıkıp kendini Said nursi has adamdı diye ona yamaması, ve cemaatin de bunu hap gibi yutması... bu balık hafıza sizdeyken sırtınız yere mi gelir?
sonra değişik kuran yeterciler çıktı...
halbuki biz müslümanız demeyi öğrenemedik bir türlü...
müslümansan sana kuran zaten yeter... kuran yeteri ön plana neden alıyorsun? hadisçiler yüzünden mi? o zaman amerikada neden incilsiz de olur demiyoruz? orada da bu sorun var...
kuran yetere sığınan bu aklı olan ama kullanamayan adamlar, zaten nedense islamın toplanma bir olma ve davet etme dini olduğunu "yıllardır süregelen" "tırsaklıklarından" haykıramamış/ ama kendileri de unutmuş...
herkes forumlarda yazışıyor. sanal alemle, telefonla sohbetler yapıyor... gazeteler, radyolar, bildiriler.... almış gidiyor...
şimdi de diyorlar ki,
kuran yeter diyenleri görüyoruz, hepsi ayrı ayrı düşünüyor...
ama siz gelin bir de müslümanım diyen görün... onlar aynı imana sahiptirler...
biri namaz var diğeri yok demez. çünkü müslüman tırsmaz kimseden, neyse onu kabul eder. ben müslümanım der, reddedeceği tağuta zeytin dalı uzatmaz.
müslümanın biri hacca gidip din kardeşini aç bırakıp dini yalanlamaz... hele de gidip orada bir taşa yüzünü gözünü sürüp tapacak... asla!!!
kabeye sen hacca git de taşa hürmet? vay be...
velhasıl müslümanlar kuranı ayırıp parçalamaz... bilir ki, bu kitap öyle mükemmel ki, dağdaki çoban da gelse anlar...
müslüman çok şeydir de...
kuran yetercilik diye bir ekol oluşturmayı başaranlara ne demeli? sahi lanet olasıcalar, bunu nasıl da başardılar?
müslüman farsça olduğu için ya arapça müslim, ya da türkçe teslim olmuş kelimelerini kullanıp, "bu adamlar uyduruk dinlerinde kendilerine müslüman diyorlar, biz müslüman değiliz" diye isyan eden birinin yazısı vardı... tabi onu muhatabı anlayamamıştı...
neyse usta...
uzatmaya gerek yok...
görelim bakalım,
kuran bu adamların başına ne işler açacak...
yeni şeyler keşfeden şaşırır...
başkaları da şaşırsın diye tanıtır...
başkaları şaştıkça sarhoşluk yaşar; o kadar ki sevinir...
bu sarhoşlukla kalan ve sırf bu sarhoşluğu sevdiği için keşifler yapmaya bayılanlar var...
-ben amerikayı keşfettim...
-aferin...
-şimdi sıra başka yerlerde...
-ee? amerika ne olacak?
- dursun orada, ne de olsa keşfettik... hele bir kaç keşif daha yapayım bakarız sonra...
ilan:
bu mevtâ bir sürü yer keşfetti, şu anda bu tabutta olmasaydı mutlaka bu keşifleri neden yaptığını düşünmeye başlayacaktı... ömrü kifayet etmedi nâ'psın...
şimdi ikinci kez amerkayı keşfedenler var...
hele ki kur'an her on yılda bir yeniden keşfediliyor... yazılan eserler kuranı gölgede bıraktı...
"kuranın gölgesinde" idi... "gölgede kalan kuran" oldu...
bireysel ve ufak cemaatler çapında bilinçlenmeler, birsürü islami.com'lar...
keşfettiklerini yaşamakla insan eşini, dostunu, çoluk çocuğunu, işini, yerini yurdunu, malını,işini riske edecek ya... keşfederken öleyim diye dua eden bile vardır kim bilir...
birisi... "birisi" kimse onun beklendiği yıllar, "işte geldiiiim" diyenlerin olduğu yıllar... şimdi de, "işte gelmişti ya" denilip arkasından kendisi her yıl yeniden keşfedilen adamlar(!)...
"biz neyiz ki abi..." bilinci... daha doğrusu "bilinçsizliği..."
cehenneme girecek kadar değersizleşecek kadar "CİDDİYE" alınıyoruz Allah tarafından...
inananlar mutlaka kardeştirler...
Müminler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah’tan korkun ki merhamet olunabilesiniz.49:10
yani, kardeşlerden öyle uzaktayız ki, küs müler, barışık mılar ne belli ki... Allahtan korkuyoruz ama; kardeşleşmek Allahın ipine toptan sarılmak:
hep birden Allah'ın ipine sımsıkı sarılın, bölük bölük olmayın ve anın Allah'ın size verdiği nimeti, anın o zamanı ki düşmandınız birbirinize, kalplerinizi uzlaştırdı, nimetiyle kardeş oldunuz. İçinde ateş dolu bir çukurun tam kenarındaydınız, sizi kurtardı oradan. Allah, doğru yolu bulursunuz diye delillerini böyle açıklar işte. 3:103
Allahın boyasıyla boyanmak:2:138
İşte Allah’ın boyası! Allah’tan daha güzel boyası olan kim vardır? Biz yalnız ona kulluk ederiz!
şimdi bundan mı kaçmak için keşfe devam ediyorlar?
tamam, öyle olsun bakalım...
Ama ben derim ki,
tek başına zaten keşfedilenleri keşfedenler var...
böyle yeni şeyler keşfeden şaşırır...
başkaları da şaşırsın diye tanıtır...
başkaları şaştıkça sarhoşluk yaşar; o kadar ki sevinir...
ve ila ahir...
|
